Οι ήρωες στο δικό μας Νοσοκομείο δεν φοράνε μόνο λευκές μπλούζες

 Νίκαια 30/7/2024

22/7/2024 το Νοσοκομείο Νίκαιας δεν εφημερεύει. Όμως υπάρχουν στιγμές που και σε μη εφημερία η ετοιμότητα του προσωπικού δεν απουσιάζει.

Στις 21:40 εισέρχεται στο Νοσοκομείο ένα αυτοκίνητο, με κορναρίσματα ώστε να υποδηλώνει την επείγουσα είσοδό του. Το αυτοκίνητο οδηγούσε ο σύζυγος της εγκυμονούσας, τα νερά της οποίας είχαν σπάσει. Μια νέα ζωή ετοιμαζόταν να έρθει στον κόσμο.

Το προσωπικό ασφαλείας του Νοσοκομείου ήταν το πρώτο που έτρεξε. Η εικόνα του μισολιπόθυμου συζύγου και της γυναίκας που ήταν έτοιμη να γεννήσει, ενεργοποίησε ταχύτατα τον μηχανισμό αντιμετώπισης του Νοσοκομείου. Η ζωή όμως πολλές φορές δεν περιμένει ούτε αυτούς τους μηχανισμούς.

Μέχρι να έρθει η γυναικολόγος, μία νέα ζωή πήρε την απόφαση να επισκεφθεί αυτόν τον κόσμο. Η πρώτη αγκαλιά που ευτύχησε να αντικρίσει, ήταν αυτή της φύλακα του Νοσοκομείου Ανθής Τάτα.

Ο αγχωμένος πατέρας, πλέον, βρήκε συμπαράσταση από το υπόλοιπο προσωπικό φύλαξης, που έσπευσε στο σημείο.

Η Ανθή είναι συμβασιούχος στο Νοσοκομείο όπως και αρκετοί άλλοι συνάδελφοί της. Η Ανθή και οι συνάδελφοί της, το πιθανότερο είναι να απολυθούν όταν το Νοσοκομείο ολοκληρώσει την ετήσια σύμβαση με τον εργολάβο, στον οποίο έχουν κατακυρωθεί οι υπηρεσίες φύλαξης του Νοσοκομείου.

Οι ήρωες στο δικό μας Νοσοκομείο δεν φοράνε μόνο λευκές μπλούζες. Οι ήρωες στο δικό μας Νοσοκομείο φοράνε την συνείδηση τους, την ενσυναίσθησή τους και αναλαμβάνουν εργασία, άσχετα με το χρώμα της μπλούζας τους. Άσχετα με την αχαριστία του κράτους.

Το βρέφος, που ήρθε τόσο φυσικά στον κόσμο, παραδόθηκε στην αγκαλιά της μητέρας, αφού η φύλακας του Νοσοκομείου το παρέδωσε πρώτα στην γυναικολόγο που εφημέρευε.

Η ζωή είναι απρόβλεπτη. Ίσως όμως για αυτό και είναι τόσο όμορφη.

Τσολάκης Ιωάννης